χαλαβώτης

ὁ, Α

ο ασκάλαβος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλη γρφ. τής λ. ἀσκαλαβώτης «κατάστικτη σαύρα» (πρβλ. και τις γρφ. σκαλαβώτης, καλαβώτης)].